Ο καρκίνος του πέους είναι μία σπάνια κακοήθης πάθηση, με συχνότητα 0,1-0,9 περιστατικά ανά 100.000 άντρες στις δυτικές κοινωνίες. Αντιθέτως, υπάρχουν χώρες στην Αφρική, Ασία και Νότιο Αμερική, όπου ο καρκίνος του πέους αποτελεί σε συχνότητα έως και το 20% όλων των καρκίνων στον άντρα. Η διαφορά αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι στις χώρες αυτές οι συνθήκες της τοπικής υγιεινής είναι πολύ φτωχές ή ανύπαρκτες.
Αίτια – Προδιαθεσικοί Παράγοντες
- O χρόνιος ερεθισμός από το σμήγμα που παράγεται φυσιολογικά στην περιοχή. Η πιθανότητα αυξάνεται, όταν συνυπάρχει φίμωση που δεν επιτρέπει την απομάκρυνση του ή αν δεν εφαρμόζονται οι κανόνες τοπικής υγιεινής.
- Ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) έχει συνδεθεί, επίσης, με την ανάπτυξη καρκίνου του πέους και ειδικά οι υποτύποι 16 και 18, οι οποίοι προκαλούν καρκίνο και στον τράχηλο της μήτρας.
- To κάπνισμα είναι ένας επιβαρυντικός παράγοντας που σχετίζεται με τον καρκίνο του πέους.
Συμπτώματα
Ο άνδρας θα πρέπει να αρχίσει να υποψιάζεται κάποια βλάβη, όταν παρατηρεί κάποια σκληρία στην επιφάνεια του πέους που δεν αλλάζει μορφή ή μπορεί να μεγαλώνει. Σε μεγαλύτερες ηλικίες, η βλάβη αυτή μπορεί να είναι εκτεταμένη. Η εμφάνιση της βλάβης είναι συνήθης στην βάλανο ή στην ακροποσθία. Άλλα συμπτώματα είναι ο κνησμός, ο καύσος και σπάνια η αιμορραγία στην περιοχή. Στα αρχικά στάδια, δεν εμφανίζεται καθόλου πόνος με αποτέλεσμα οι ασθενείς, επειδή νιώθουν άβολα, να μην επισκέπτονται τον γιατρό τους.
Διάγνωση του καρκίνου του πέους
Ο γιατρός θα εξετάσει κλινικά τον ασθενή και, αν κρίνει ότι η βλάβη είναι ύποπτη, θα τον υποβάλει με τοπική αναισθησία σε βιοψία της βλάβης, θα στείλει δηλαδή ένα μικρό τεμάχιο για οριστική διάγνωση.
Αν ο γιατρός σας το κρίνει σκόπιμο και για να διαπιστώσει αν υπαρχουν μεταστάσεις στους λεμφαδένες της βουβωνικής χώρας και της πυέλου ή σε άλλα όργανα, όπως το ήπαρ, τα οστά, οι πνεύμονες και ο εγκέφαλος, θα ζητήσει απεικονιστικές εξετάσεις όπως:
- υπερηχογράφημα όρχεων,
- αξονική τομογραφία,
- μαγνητική τομογραφία,
- σπινθηρογράφημα οστών
Θεραπεία
Η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντική για τη θεραπεία του καρκίνου του πέους. Όταν η βλάβη είναι μικρή, το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπισθεί με laser ή κρυοπηξία με ελάχιστες παρενέργειες. Σε μεγαλύτερες βλάβες, θα χρειαστεί να γίνει τοπική χειρουργική αφαίρεσή τους, η οποία όμως δεν επηρεάζει τη λειτουργικότητα του πέους.
Σε μεγαλύτερες βλάβες, ίσως χρειαστεί να γίνει αφαίρεση τμήματος του πέους (μερική πεεκτομή) και παράλληλα αφαίρεση λεμφαδένων από τη βουβωνική χώρα ή και την πύελο. Η επέμβαση μπορεί να συνδυαστεί με ακτινοβολία και χημειοθεραπεία για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της νόσου.
Σε κάποιες περιπτώσεις, αντί της αφαίρεσης τμήματος του πέους μπορεί να εφαρμοστεί η εξωτερική ακτινοβολία· η παρακολούθηση, όμως, και εδώ επιβάλλεται να είναι πολύ προσεκτική, ώστε, αν επανεμφανιστεί ο καρκίνος, να αντιμετωπιστεί έγκαιρα.
Η παρακολούθηση μετά θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική και συχνή, επειδή υπάρχει κίνδυνος επανεμφάνισης του καρκίνου είτε τοπικά είτε σε απομακρυσμένες θέσεις.
Πρόγνωση του καρκίνου του πέους
Η επιβίωση εξαρτάται από την παρουσία ή την απουσία μεταστάσεων στους λεμφαδένες. Όταν η διάγνωση είναι έγκαιρη και οι λεμφαδένες δεν έχουν προσβληθεί, η 5ετής επιβίωση κυμαίνεται από 65%-90%. Όταν οι λεμφαδένες έχουν προσβληθεί, η 5ετής επιβίωση είναι μικρή.